Het gevaarlijkste moment in een fietsenstalling is niet wanneer een dief binnenkomt. Het zijn de drie seconden nadat een bewoner de deur opent.
Een bewoner komt de ruimte binnen met een modderige mountainbike of balanceert met twee fietstassen. De gang is verlicht. Ze duwen de zware brandwerende deur open, stappen over de drempel en de hydraulische sluiter sluit de deur achter hen. Drie seconden lang—voordat ze een schakelaar kunnen zoeken of een slecht geplaatste sensor kunnen activeren—staan ze in totale duisternis in een kamer vol metalen obstakels.
Hier gebeuren de slip- en valclaims. Hier worden wielen verpletterd. Dit is de “Blackout Gap” en het vertegenwoordigt een fundamentele ontwerpfout.
Verlichting in een fietsenstalling met hoge dichtheid is een veiligheidssysteem, geen esthetische keuze of energiebesparingsmogelijkheid. Als de lichten niet op volle helderheid staan voordat deursluiting vergrendelt, is het systeem mislukt. Toch bevatten gebouw na gebouw aanpassingen die prioriteit geven aan aanwezigheidsensoren of consumentgerichte “slimme” lampen die bewoners in het donker laten zwaaien met hun armen. De fysica van een fietsenstalling—betonnen muren, metalen kooien en rommelige zichtlijnen—vereist een automatiseringsaanpak die consumententechnologie simpelweg niet aankan.
Er is hier vaak een conflict tussen strikte energieregels (zoals IECC of Title 24) en de praktische realiteit. Regels schrijven vaak “Vacancy” sensoren voor (Handmatig Aan, Automatisch Uit) om te zorgen dat lichten niet blijven branden. In een fietsenstalling is Handmatig Aan een risico. Een fietser heeft geen vrije hand om een schakelaar te bedienen. Gelukkig staan veiligheidsuitzonderingen bijna altijd “Occupancy” (Automatisch Aan) sensoren toe in gebieden waar veiligheid een zorg is. Je moet deze ruimtes categoriseren als hoog-risico overgangszones, niet als standaard opslagkasten, om de Automatisch Aan instelling te rechtvaardigen.
Op zoek naar bewegingsgevoelige energiebesparende oplossingen?
Neem contact met ons op voor complete PIR-bewegingssensoren, bewegingsgeactiveerde energiebesparende producten, bewegingssensorschakelaars en commerciële Occupancy/Vacancy-oplossingen.
Geometrie is het lot
De meeste verlichting in fietsenstallingen faalt door geometrie, niet door elektriciteit. De standaardinstinct van een elektricien is om de bewegingssensor in het midden van het plafond te plaatsen. Hoewel dit er netjes uitziet op een plafondreflectieplan, is het functioneel nutteloos voor de persoon die de kamer binnenkomt.

Plaats je een sensor in het midden van een kamer vol verticale fietsenrekken of kooien, dan blokkeren de rekken het zicht. De binnenkomende bewoner wordt door de rekken of de deurzwaai zelf verborgen voor de sensor. De sensor moet de dreiging “zien”, en de dreiging is de drempel. De triggerzone moet het 3×3 voet grote vierkant direct binnen het deurkozijn zijn. Als de sensor de vloer bij de ingang niet kan zien, zal hij pas afgaan als de gebruiker al diep in de gevarenzone is.
Dit creëert een secundair probleem: de “Gang Disco.” Als je een sensor met hoge gevoeligheid zo positioneert dat hij recht op de deur gericht is, kan hij warmtehandtekeningen oppikken van mensen die in de gang voorbijlopen, waardoor de lichten onnodig aangaan. Dit is de nummer één klacht van beganegrondwoningen nabij gemeenschappelijke ruimtes.
Verplaats de sensor niet terug naar het midden om dit op te lossen. Gebruik in plaats daarvan de afdeklipjes die bij commerciële sensoren worden geleverd (zoals de Lutron Maestro-serie of Wattstopper-units). Plak fysiek over de lenssegmenten die de gang bekijken, waardoor een harde afsnijlijn precies op de drempel ontstaat. Het kost vijf minuten op een ladder om af te stellen, maar voorkomt jaren aan klachten van bewoners.
Je kunt deze geometrie zonder gereedschap testen. Loop het pad vanuit de gang en stel je voor dat je een e-bike van 40 pond vasthoudt. Als je helemaal de kamer in moet stappen of met een arm moet zwaaien om de lichten te laten aangaan, is de plaatsing verkeerd. Het licht moet de vloer raken op het moment dat de deur opengaat.
De hardware: waarom PIR faalt
De meeste goedkope bewegingssensoren gebruiken Passieve Infrarood (PIR) technologie. PIR zoekt naar bewegende warmtehandtekeningen. Het werkt perfect in een lege woonkamer, maar faalt jammerlijk in een fietsenstalling.
Fietskamers zijn hindernisbanen. Rijen met dubbeldeksrekken, hangende fietsen en draadgaaskooien onderbreken de zichtlijn. Omdat PIR afhankelijk is van zichtlijn, wordt een bewoner die zich achter een bakfiets hurkt om zijn wiel op slot te doen onzichtbaar. De sensor gaat ervan uit dat de kamer leeg is en schakelt het licht uit. Dit laat de bewoner in totale duisternis achter, midden in het op slot doen, waardoor hij moet opstaan en de "zwaaiende armen dans" moet uitvoeren om de sensor opnieuw te activeren. Naast de irritatie veroorzaakt dit een paniekmoment dat leidt tot klachten.
De enige bruikbare hardware voor een rommelige fietskamer zijn "Dual Technology" sensoren. Deze units combineren standaard PIR met ultrasone detectie. Terwijl PIR naar warmte zoekt, vullen ultrasone sensoren de kamer met hoogfrequente geluidsgolven (Dopplerverschuiving) om volumeveranderingen te detecteren. Ze kunnen een persoon horen bewegen achter een vast object, waarbij ze de microbewegingen detecteren van iemand die een hangslot draait of een band verschuift.
Ultrasone technologie heeft wel eigenaardigheden—het is gevoelig genoeg om te worden geactiveerd door sterke luchtstromen van een HVAC-ventiel, wat "spookactivering" veroorzaakt. Moderne commerciële units (zoals de Wattstopper DT-300 serie) stellen je echter in staat om de gevoeligheid van de ultrasone en PIR-kanalen onafhankelijk aan te passen. Stel een hoge gevoeligheid in aan de ultrasone kant in om de kleine bewegingen van iemand die aan een fiets werkt te detecteren, en een matige PIR-gevoeligheid om de eerste binnenkomst te detecteren. Dit niveau van fijnmazigheid krijg je niet van een $20 sensor uit een grote winkel.
De "Slimme" Val
Vastgoedbeheerders proberen deze problemen vaak op te lossen met "slimme" lampen—Wi-Fi ingeschakelde retrofits die app-bediening en planning beloven. In een fietsopslagomgeving is dit een rampzalige fout.
Misschien bent u geïnteresseerd in
Fietskamers bevinden zich meestal in kelders of parkeergarages, omgeven door gewapend beton en gevuld met geaarde metalen rekken. Deze omgeving is effectief een Faraday-kooi die Wi-Fi-signalen agressief blokkeert. Consumenten slimme lampen (vaak Tuya-gebaseerde white label producten) zijn afhankelijk van een constante cloudverbinding om hun logica te behouden. Wanneer het signaal wegvalt—en dat zal gebeuren—gaan deze lampen vaak standaard naar een "UIT"-stand of een knipperende koppelingsmodus.
Bovendien mag kritieke infrastructuurverlichting nooit afhankelijk zijn van een router. Als het internet van het gebouw uitvalt, moeten bewoners hun fietsen nog steeds kunnen zien. Als een routerreset het verlichtingssysteem doet falen, heb je een afhankelijkheidsketen geïntroduceerd die de vastgoedbeheerder niet kan oplossen. Houd het bij bedrade, lokale logica. De sensor moet fysiek de netspanning onderbreken. Geen apps, geen hubs, geen firmware-updates.
De Specificatielogica

Bij het specificeren van de upgrade, geef duidelijke instructies aan de installateur, anders krijg je de standaardinstellingen. De meeste commerciële sensoren staan standaard op "Vacancy" (Handmatig Aan) om te voldoen aan de energienormen.
Je moet specificeren:
- Modus: Bezetting (Auto-Aan / Auto-Uit).
- Technologie: Dual Tech (PIR + Ultrasoon) voor elke kamer groter dan 200 vierkante voet of met visuele obstructies.
- Tijdsvertraging: Stel in op 15 of 20 minuten. De standaard 5-minuten testmodus is te kort voor iemand die een lekke band repareert.
- Bekabeling: Zorg ervoor dat het gebouw een nuldraad heeft op de schakelaarlocatie. Veel oudere gebouwen hebben dit niet, wat je hardwarekeuzes beperkt tot "lekstroom-naar-aarde" sensoren of het vereist het trekken van nieuwe bedrading.
Controleer zelf de dipschakelaars. Vraag voordat de installateur de sensor afsluit om de instellingen te zien. Het is veel goedkoper om nu een klein schakelaartje om te zetten dan te betalen voor een servicebezoek wanneer de lichten bij bewoners steeds uitgaan.
Eindcontrolelijst
Als je een voorstel voor fietsverlichting beoordeelt, let dan op deze rode vlaggen. Als je ze ziet, stuur dan de offerte terug.
Laat u inspireren door Rayzeek Motion Sensor Portfolio's.
Vind je niet wat je zoekt? Maak je geen zorgen. Er zijn altijd alternatieve manieren om je problemen op te lossen. Misschien kan een van onze portfolio's helpen.
- Elke vermelding van een "App" of "Wi-Fi": Onmiddellijke afwijzing.
- "Vacancy" sensoren: Wijzig naar "Occupancy" of "Auto-On."
- Standaard PIR-sensoren in een rekruimte: Eis Dual Technology.
- Sensoren op batterijen: Onderhoudshel. Alleen bedraad.
Het doel is een ruimte waar de gebruiker nooit aan de verlichting denkt. Het is gewoon aan wanneer ze het nodig hebben, en uit wanneer ze het niet nodig hebben. Alles minder is een risico.


























