[MAKALE]
Küçük ofisler, alışkanlık yoluyla görünmez hale gelen bir atık ritmi geliştirir. Örneğin, banyo egzoz fanı, genellikle son çalışan çıkış yaptıktan sonra saatlerce çalışmaya devam eder. Geceleri mırıldanır ve odada kimse bulunmayan bir odanın hizmetinde, iklimlendirilmiş havayı binadan çeker. Kapıya yakın anahtar, kontrol sağlamak amacıyla konulmuş olsa da, bir soruna dönüşür. Birisi anahtarı kapatmayı unutur veya kimse ortak alanın sorumluluğunu üstlenmez ve fan sürekli, verimsiz ve gereksiz bir varlık haline gelir.
Maliyetler gerçektir. Tipik bir banyo egzoz fanı 30 ila 60 watt çekmektedir. Sadece ara sıra kullanılan bir alanda 24/7 açık kaldığında, aylık 26 ila 52 kilowatt-saat enerji tüketir—hiçbir işe yaramayan enerji. Gürültü sorunu karmaşıklaştırır. Sessiz bir fan bile, bitişik alanlara nüfuz eden düşük frekanslı bir uğultu üretir ve çalışanların dikkatini dağıtan, fark edilmesi zor bir ambient rahatsızlık yaratır, ama günlerce gerçekten kaçmak mümkün değildir. Bu atığın kökü fan değil, kontrol mekanizmasıdır. Manuel anahtarlar, hem kapatmak için hafıza hem de ortak alanlarda sahiplik duygusu varsayımına dayanır. Aslında, her iki varsayım da başarısız olur.
İstasyon algılama, bu insan eylemine olan bağımlılığı ortadan kaldırır. Bir sensör varlığı algılar, fanı aktive eder ve odanın boş olduğu süre boyunca çalışmasını sağlar. Bu post-occupancy temizleme, fanın havalandırma görevini sonsuzca çalışmadan tamamlamasına olanak tanır. Sistem, hatırlatıcılar, alışkanlıklar veya ortak sorumluluk gerektirmez. Gerçek kullanıma yanıt verir ve işi bittiğinde durur. Soru, otomatikleştirilip otomatikleştirilmeyeceği değil, sistemi nasıl yapılandıracağı ve hangi popüler teknolojilerden kaçınacağıdır.
Hiç Durmayan Bir Fanın Maliyeti
Saat 21:00’de küçük bir ofis banyosuna girerseniz, muhtemelen onu duyacaksınız: fan hâlâ çalışıyor. Anahtar, o öğleden sonra birisi tarafından açıldığı için ‘açık’ konumda kalır ve kimse onu geri çevirmeyi düşünmez. Bazı ofislerde fanın hiç anahtarı yoktur ve sürekli havalandırmanın hava kalitesi sigortası olduğu varsayımıyla bağlanmıştır. Her iki durumda da, aynı atık sonuç elde edilir.
Enerji maliyeti felaket değil, ama sürekli. 24 saat çalışan 50 watt’lık bir fan, yaklaşık olarak aylık 36 kilowatt-saat tüketir. Ortalama bir ticari elektrik tarifesi olan 11 cent/kilowatt-saat ile, tek bir fan ayda yaklaşık dört dolar ve yılda $48 tutar. Üç banyosu olan bir ofis için, yıllık atık $100’ü aşar. Bu rakam yalnızca elektriği yansıtır; ayrıca, iklimlendirme sistemlerine yüklenen, dışarı pompalanan iklimlendirilmiş havanın yerini almak için gereken ek gücü içermez.
Rayzeek Hareket Sensörü Portföylerinden İlham Alın.
İstediğinizi bulamadınız mı? Endişelenmeyin. Sorunlarınızı çözmek için her zaman alternatif yollar vardır. Belki portföylerimizden biri yardımcı olabilir.
Gürültü daha zor ölçülebilir, ama hiç de az gerçek değildir. Sessiz 0.5 sone ile derecelendirilmiş bir fan bile, koridorlara ve bitişik ofislere sızan düşük frekanslı, sürekli bir uğultu üretir. Çalışanlar bunu bilinçli olarak fark etmezler, fakat beyin sesleri işlemeye devam eder ve ince, ama sürekli bir bilişsel yük ekler. Manuel anahtar, bir kontrol mekanizması değildir; basitlik maskesiyle gizlenmiş bir arızadır. Fanı etkinleştiren kişinin aynı zamanda devre dışı bırakacağı varsayılır, fakat bir ofiste, teşvik yapısı çöker. Fanı açan kişi, günün son kullanıcısı olmayabilir ve saat 6’da çalıştığını fark eden çalışan, başka birinin hâlâ ihtiyacı olduğunu varsayabilir. Bu sorumluluğun yayılması, fanın gerektiğinden çok daha uzun süre çalışmasını garanti eder.
Dolanma Algılama Nasıl Çalışır
Bir doluluk sensörü, insan varlığını tespit etmek için hareket veya ısıyı kullanır ve fanı kontrol eder. Birisi içeri girdiğinde, sensör fanı çalıştırmak için bir röleyi kapatır. Fan, oda dolu olduğu sürece çalışır ve kişi çıktıktan sonra önceden ayarlanmış bir süre boyunca devam eder. Bu devam etme, doluluk sonrası temizleme, kasıtlı ve temel bir özelliktir.
Bir banyo fanının amacı sadece kullanım sırasında çalışmak değil, sonrasında kokuları ve nemi uzaklaştırmaktır. Hava değişimi zaman alır. Küçük bir banyo 100 kübik feet hava içerebilir ve dakikada 50 kübik feet (CFM) kapasiteli bir fan teorik olarak bu hacmi iki dakikada değiştirir. Pratik havalandırma ise etkili olmak için birden fazla hava değişimine ihtiyaç duyar. Bu kullanım sonrası temizleme süresi bu zamanı sağlar. Kullanıcı çıktıktan sonra sensör bir zaman ölçekleyici başlatır ve fan, alan düzgün havalandırılana kadar—15 veya 20 dakika—çalışmaya devam eder. Ardından kapanır. Bu, gece boyunca çalışmaz. Programlandığı belirli, zamanla sınırlı görevi tamamlamak için durur.
Bu, bilinçli hareket ile pasif atık arasındaki farktır. Sürekli çalışan bir fan, ihtiyaç referansı olmadan çalışır ve boş bir banyoyu gece saat 3’te, dolu birini ise saat 3’te ne kadar agresif havalandıracağını fark etmeden havalandırır. Bir occupancy-controlled fan, yalnızca gerçek kullanım sırasında çalışır. Bir banyoda bir iş günü içinde beş kez kullanılırsa ve her kullanım 20 dakikalık bir temizleme tetikliyorsa, fan yaklaşık 100 dakika çalışır. Gün boyunca kalan süre sessizce geçer. Bu, sürekli çalışmaya kıyasla çalışma süresini ila oranında azaltabilir ve gece boyunca açık bırakılan bir fan ile karşılaştırıldığında yaklaşık oranında tasarruf sağlar. Sistem, basit ikili bir karar verir—dolu mu, boş mu—and sabit bir program uygular. Kullanıcının tek müdahalesi odanın içine yürümektir.
İşleyen Bir Zaman Aşımı Ayarı

Bir kullanım sensöründeki zaman aşımı ayarı, odadan çıktıktan sonra fanın ne kadar süre çalışacağını belirler. Bu tek parametre, sistemin etkili hava değişimi yapıp yapmadığını ya da sadece enerjiyi boşa harcayıp harcamadığını belirler. Çok kısa ayarlarsanız, kokular kalıntı bırakır. Çok uzun ayarlarsanız, fan, faydalı hava değişimi noktasını çok aşar.
Beş dakikalık bir zaman aşımı çoğu ofis için çok kısadır. 50 CFM'lik bir fan, bu süre içinde hava hacmini bir veya iki kez döndürebilir, fakat kokunun giderilmesi basit yer değiştirmeden daha fazlasını gerektirir. Hava, mükemmel ve düzgün akışta hareket etmez; köşelerde ve bölmelerin arkasında hareketsiz hava cepleri kalır. Kokuyu fark edilmez seviyeye indirmek için üç ila beş hava değişimi gerekir. Beş dakika, yeni kullanıcının hoş olmayan bir deneyim yaşamasına neden olabilecek minimal bir temizleme sağlar.
Öte yandan, altmış dakikalık bir zaman aşımı, tasarım gereği israfçıdır. Yirmi ila otuz dakika sonra, bir fan hava hacmini birkaç kez değiştirmiştir ve devam eden çalışmaların marjinal faydası hızla düşer. Fanı 30 dakika daha çalıştırmak, enerji tüketimi oranında hava kalitesini iyileştirmez. Bu, insan unutkanlığı yerine aşırı temkinlilik yüzünden oluşan farklı bir isimle hayalet çalışma gibidir.
Hareketle Etkinleşen Enerji Tasarrufu Çözümleri mi Arıyorsunuz?
Eksiksiz PIR hareket sensörleri, hareketle etkinleştirilen enerji tasarrufu ürünleri, hareket sensörü anahtarları ve Doluluk / Boşluk ticari çözümleri için bizimle iletişime geçin.
Çoğu ofis banyosu için pratik aralık 15 ila 20 dakikadır. Bu, standart bir egzos fanının tipik bir mekânda üç ila dört tam hava değişimi yapmasını sağlar, böylece azalma noktası öncesinde kokuları tamamen giderir. Günde beş kez kullanılan bir banyoda, 20 dakikalık bir zaman aşımı toplam 100 dakika çalışma süresi sağlar—mükemmel bir detay ve verimlilik dengesi. Yoğun trafikli banyolarda, sensör her yeni kullanıcıyla zamanlayıcıyı sıfırlar. Fan, sürekli kullanıma tepki olarak çalışmaya devam eder, israf etmeden. Zaman aşımı, bir sınır değil, bir tabandır.
Neden Nem Sensörleri Yanlış Sinyali Takip Ediyor
Nem oranına göre çalışan fan kontrolü, basit bir prensip üzerine kuruludur: duyusal seviyeleri, duş sırasında olduğu gibi belirli bir eşik seviyesinin üzerine çıktığında devreye girer. Fan, nem yeniden baz seviyesine düşene kadar çalışır. Bu, duşların ana nem ve koku kaynağı olduğu evlerde iyi çalışır. Ofis banyolarında işe yaramaz.
Sorun, çoğu küçük ofis banyolarında anlamlı nem sıçramaları üretmemesidir. Çalışanlar tuvaleti kullanır ve önemli buhar üretmek için yeterince sıcak olmayan suyla ellerini yıkarlar. 30 saniyelik el yıkama ile oluşan nem değişimi ihmal edilebilir düzeydedir, duşu algılamak için tasarlanmış bir sensörün tetikleme eşiğinin çok altındadır. Sensör, hiç gelmeyen bir sinyal için beklerken, normal kullanımdan kaynaklanan kokular birikmeye devam eder.
Arıza modu ters çalışabilir. Bir çalışan çok sıcak su kullanırsa, sensör havalandırma gereksinimi minimum olan bir olayı tetikleyebilir. Fan, doğal olarak birkaç dakika içinde dağılacak olan nem tepkisiyle çalışır, enerjiyi aslında olmayan bir soruna harcar. Sistem yanlış değişkeni ölçüyor. Kök neden olan insan varlığından çok, yan ürün olan nemi tepki gösterir. Ayrıca, bir nem sensörü, manuel olarak etkinleştirilen bir fanın bütün gece çalışmasını durdurmaz. Bir sorunu çözer — banyo nemi — ve bu çoğu ofiste mevcut olmayan, kullanılacak yanlış araçtır.
Alan için Doğru Sensörü Seçmek
Banyolarda kullanım sensörlerinin iki temel teknolojisi pasif kızılötesi (PIR) ve ultrasoniktir. Seçim kaliteyle ilgili değil, tanımlama yönteminin tuvaletin fiziksel düzenine uygun olup olmadığıyla ilgilidir. Her iki teknolojiyi birleştiren çift teknoloji sensörleri mevcuttur, ancak genellikle tek bir banyo için aşırı gerekliliktir.
Ve ışık konusunda endişelenmeyin. Yaygın bir yanlış kanı, sensörlerin çalışması için ortam ışığını gerektirdiğidir. Modern sensörler infrared veya ses dalgaları kullanır, bunların hiçbiri görünür ışığa bağlı değildir. Pencere olmayan bir banyo herhangi bir zorluk teşkil etmez; aslında, gün ışığını dikkate almayı ortadan kaldırdığı için kurulumu kolaylaştırır.
Açık Tasarımlar İçin Pasif KızılÖtesi (PIR)

Pasif kızılötesi sensörler, insan vücudundan yayılan ısıyı tespit eder. Bir PIR sensör enerji yaymaz; görüş alanındaki kızılötesi radyasyondaki değişiklikleri gözlemler. Bir kişi hareket ettiğinde, ısı izi statik arka planı bozar ve sensör tetiklenir.
PIR sensörleri, görüş hattı engellenmeyen tek kullanıcı banyolarında mükemmeldir. Tavana veya yüksek duvara monte edilebilir ve bütün odayı görebilir. Ana sınırlama, kızılötesi ışığın katı nesneleri geçmemesidir. Bir kullanıcı, zemin-dan tavan kapısına sahip bir kabinde girerse, dışarı monte edilen PIR sensör onu göremez ve zaman aşımına uğrar, oda boşmuş gibi yanlış anlar. Bu nedenle, PIR tek başına tamamen kapalı kabinler için yetersizdir.
Kapalı Kabinler İçin Ultrasonik Sensörler

Ultrasonik sensörler, yüksek frekanslı ses dalgaları yayar, bunlar insan işitme alanının çok üzerindedir ve yansımasını dinler. Bir kişi hareket ettiğinde, yansıyan dalgalar Doppler etkisi nedeniyle frekans değiştirir. Sensör, bu kaymayı hareket olarak algılar.
Ses dalgaları yüzeylerden yansıdığı için, ultrasonik sensörler doğrudan görüş hattı gerektirmez. Karmaşık geometrili bir alanı doldurabilir, bölme arkasında veya kapalı kabinlerin içinde hareketi tespit edebilirler. Bu, zemin-dan tavan bölücülerle çoklu kabinler için gerekli tercihtir. Dezavantajı, HVAC havalandırma deliklerinden hava akımı duyarlılığıdır, ancak kontrollü bir banyo ortamında bu nadiren pratik bir sorun olur. Karar mimariseldir: sensörün yöntemini alanın fiziksel engellerine uygun hale getirin.
Hepsi Birlikte
Kullanım kontrolünü en etkili şekilde uygulamanın yolu, sadece fan devresine adanmış bağımsız bir sensördür. Fan ve ışıkları tek bir sensöre bağlamak yaygın bir hatadır. Işık, boş kalmadan sonra bir dakika içinde kapanabilir, ancak fanin temizlenme döngüsünü tamamlaması için 15-20 dakika çalışması gerekir. Tek bir sensör, bir ödün vermeyi zorunlu kılar: ya ışık enerji kaybeder, ya da fan düzgün havalandırmaz.
Belki İlginizi Çeker
Bağımsız bir fan sensörü, mevcut bir duvar anahtarını değiştirebilir veya tavan üzerine monte edilebilir ve havalandırma için özel olarak yapılandırılmış zaman aşımına sahiptir. Kurulum, hat gerilimi elektrik tesisatı içerir ve özellikle ticari binalarda lisanslı bir elektrikçi tarafından yapılmalıdır. Sonuç, yıllarca sorunsuz çalışan güvenilir, bakım gerektirmeyen bir sistemdir. Bazı modellerde, bakım işçisinin fanı devre dışı bırakması gerektiğinde gibi uç durumlar için manuel geçersiz kılma düğmesi bulunur, ancak sensör otomatik olarak 95%’den fazla işlemi yönetir.
Devam etmeden önce, yerel bina kodlarının aralıklı havalandırmaya izin verdiğinden emin olun. Bazı yargı bölgeleri sürekli minimum havalandırma ister, ancak bir kullanıcı kontrollü fan genellikle zaman içinde hava değişiklikleri gereksinimini karşılar. Sürekli çalışma zorunlu kılınmışsa, bir sensör yine de kullanılarak kullanıcı sırasında devreye giren bir güçlendirici fan kontrol edilebilir ve en kötüsünü önler. Prensip aynıdır: otomasyon, doğru uygulandığında, makinedeki hayaleti durdurur.
					


























