Το φάντασμα στους αεραγωγούς: Γιατί οι αισθητήρες κίνησής σας ενεργοποιούνται σε άδειους χώρους

Είναι ένα οικείο και εκνευριστικό φαινόμενο για όποιον διαχειρίζεται ένα κτίριο. Μια άδεια αίθουσα συνεδριάσεων, σιωπηλή για ώρες, φωτίζεται ξαφνικά. Ένα πάνελ ασφαλείας καταγράφει κίνηση σε έναν έρημο διάδρομο, πολύ μετά το τελευταίο υπάλληλο που έφυγε σπίτι. Η πρώτη αντίδραση είναι να υποπτευθεί έναν ελαττωματικό αισθητήρα, μια άλλη συσκευή που αποτυγχάνει σε ένα πολύπλοκο σύστημα. Ωστόσο, όταν αυτά τα φαντασματικά γεγονότα ευθυγραμμίζονται με τον ρυθμικό αναπνευστικό ρυθμό του κτιρίου—η ήπια ροή αέρα καθώς ενεργοποιείται η θέρμανση ή ο κλιματισμός—η αλήθεια αποκαλύπτεται ότι είναι κάτι πιο διακριτικό.

Αυτό δεν είναι αποτυχία υλικού. Είναι το αποτέλεσμα μιας απρόσμενης συνομιλίας μεταξύ δύο συστημάτων που λειτουργούν ακριβώς όπως σχεδιάστηκαν. Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στον εργολάβο HVAC, του οποίου ο εξοπλισμός απλώς διαμορφώνει τον αέρα, αλλά εντελώς στον κόσμο του συστήματος αισθητήρων. Η κατανόηση της φύσης αυτής της συνομιλίας είναι το πρώτο βήμα προς την τερματισμό της.

Ζήτημα Αντίληψης

Η πλειονότητα των αισθητήρων κίνησης που εγκαθίστανται σε εμπορικούς χώρους είναι παθητικά υπέρυθρα, ή PIR, συσκευές. Το όνομα αυτό είναι από μόνο του ελαφρώς παραπλανητικό. Δεν αντιλαμβάνονται κίνηση με τον τρόπο που κάνει μια κάμερα. Η πραγματικότητά τους είναι ένας σιωπηλός, αόρατος κόσμος θερμικής ενέργειας. Ένας αισθητήρας PIR κατασκευάζεται για να κάνει ένα πράγμα: να ανιχνεύει μια ταχεία αλλαγή στο υπέρυθρο τοπίο. Είναι ρυθμισμένος να αναγνωρίζει το συγκεκριμένο θερμικό γεγονός ενός ζεστού ανθρώπινου σώματος που κινείται διαμέσου του ψυχρότερου φόντου ενός δαπέδου ή τοίχου, ερμηνεύοντας αυτήν την υπογραφή ως κατοικία.

Το πρόβλημα προκύπτει επειδή ο αισθητήρας δεν μπορεί να κρίνει πρόθεση ή προέλευση. Όταν ένα σύστημα HVAC σπρώχνει ρεύμα αέρα σε έναν χώρο, αυτή η πνοή είναι μια κινούμενη θερμική μάζα, σημαντικά θερμότερη ή ψυχρότερη από τις περιβαλλοντικές επιφάνειες που διασχίζει. Για τον αισθητήρα, αυτό το αόρατο κύμα ζεστού αέρα που περνάει από ένα δροσερό διαχωριστικό είναι εννοιολογικά αδιάκριτο από ένα άτομο που περπατάει στο πεδίο όρασής του. Και τα δύο είναι ξαφνικές, κινούμενες μετατοπίσεις στην υπέρυθρη ενέργεια. Και τα δύο διασχίζουν το κατώφλι για το τι το όργανο θεωρεί «κίνηση», δημιουργώντας μια ψευδή ενεργοποίηση που διαταράσσει τη σιωπή.

Αυτή η ευπάθεια είναι άμεσο αποτέλεσμα του τρόπου που βλέπει ο αισθητήρας. Το καμπυλόγραμμο πλαστικό θόλο πάνω από τον ανιχνευτή είναι ένας φακός Φρένσελ, ένα περίπλοκο κομμάτι μηχανικής που είναι πολύ περισσότερο από ένα απλό προστατευτικό κάλυμμα. Η επιφάνειά του είναι καλουπωμένη με συγκεντρωτικά τμήματα, το καθένα λειτουργεί ως μικρός φακός για να εστιάσει την υπέρυθρη ενέργεια από διαφορετικά μέρη του δωματίου στον αισθητήρα. Αυτός ο σχεδιασμός δημιουργεί ένα δίκτυο διακριτών ζωνών ανίχνευσης, ή «δάχτυλα», διαχωρισμένα από νεκρά σημεία. Ένα γεγονός ενεργοποιείται μόνο όταν μια πηγή θερμότητας μετακινηθεί από μια ζώνη σε άλλη. Μια πνοή conditioned αέρα κάνει ακριβώς αυτό, τα άκρα της διασχίζουν πολλαπλές ζώνες και μιμούνται τέλεια το θερμικό μοτίβο ενός ατόμου που κινείται μέσα στον χώρο. Η ίδια η αρχιτεκτονική που δίνει στον αισθητήρα την όραση του είναι αυτό που δημιουργεί την πιο συνηθισμένη περιβαλλοντική τύφλωση.

Φιλοσοφία της Ανάλυσης

Η επίλυση αυτών των ψευδών συναγερμών είναι θέμα στρατηγικής, όχι απλώς αντιμετώπισης προβλημάτων. Οι πιο έμπειροι τεχνικοί ακολουθούν μια φιλοσοφία που δίνει προτεραιότητα σε φυσικές, μόνιμες λύσεις έναντι ψηφιακών συμβιβασμών. Αυτή η προσέγγιση, οργανωμένη ως ιεραρχία ενεργειών, διασφαλίζει ότι το πρόβλημα λύνεται με τη μέγιστη αξιοπιστία και χωρίς να υποβαθμίζει τη βασική λειτουργία του αισθητήρα.

Η πιο ανθεκτική λύση είναι πάντα η δημιουργία φυσικής απομόνωσης. Αν είναι δυνατόν, η απλή ανακατεύθυνση των περσίδων του εξαερισμού ώστε να κατευθύνουν τον αέρα μακριά από τη γραμμή όρασης του αισθητήρα μπορεί να είναι αρκετή. Όπου αυτό αποτυγχάνει ή δεν είναι επιλογή, η μετακίνηση του αισθητήρα σε μια θέση στον τοίχο ή την οροφή που δεν έχει άμεση θέα στον εξαερισμό θα λύσει το πρόβλημα οριστικά. Αυτός ο φυσικός διαχωρισμός μεταξύ του ρεύματος αέρα και της ματιάς του αισθητήρα είναι η πιο καθαρή λύση, διότι δεν απαιτεί κανέναν συμβιβασμό από τον ίδιο τον αισθητήρα. Αφήνεται να κάνει τη δουλειά του με πλήρη χωρητικότητα.

Ίσως ενδιαφέρεστε για

Ασύρτικος σεσουάρ κίνησης Kit

100V-230VAC
Απόσταση μετάδοσης: έως 20m
Ασύρματος αισθητήρας κίνησης
Έλεγχος με καλωδίωση

BLOG

Το Φάντασμα στους Αεραγωγούς: Γιατί οι Αισθητήρες Κίνησης σας ενεργοποιούνται σε άδειους χώρους

Ζήτημα Αντίληψης

Φιλοσοφία της Ανάλυσης

Ίσως ενδιαφέρεστε για

Εμπνευστείτε από τα χαρτοφυλάκια αισθητήρων κίνησης Rayzeek.

Πλοήγηση σε πιο δύσκολα περιβάλλοντα

Σχολιάστε Ακύρωση απάντησης

Σχετικές αναρτήσεις από Rayzeek